دستگاه گُلژی یکی از اندامک‌های سیتوپلاسم است که به دو صورت پراکنده یا متمرکز وجود دارد و محتوی لیپوپروتئین است و در سنتز و ترشح یاخته فعالیت دارد.

در سال ۱۸۹۸ کامیلو گلجی، یاخته‌شناس ایتالیایی، با اشباع کردن سلول‌های عصبیِ (نورون ها) جغد از نمک‌های نقره و بررسی میکروسکوپی این سلول‌ها ذراتی تیره، هلالی‌شکل و به صورت شبکهٔ درهم‌رفته‌ای را در کنار هسته سلول مشاهده کرد که آن را دستگاه شبکه‌ایِ درونی نامید. این مجموعه بعدها به افتخار گلجی، دستگاه گلجی (یا دستگاه گلژی) نامیده شد. گلژی تلفظ فرانسوی نام او است که در فارسی نیز رایج شده‌ است.